ptaki ciernistych krzewów odcinek 10

Ptaki Ciernistych Krzewów [1983]🎬 • pliki użytkownika Manon03 przechowywane w serwisie Chomikuj.pl • Ptaki Ciernistych Krzewów odcinek 10 z 10 [ Lektor PL ].avi, Ptaki Ciernistych Krzewów odcinek 9 z 10 [ Lektor PL ].avi Ptaki ciernistych krzewów odc.8(lektor pl).avi PTAKI CIERNISTYCH KRZEWÓW-LEKTOR PL.ODCINEK 10.avi. Cała Góra Barwinków - Kocham kłopoty.rar. Detektyw w Download: Ptaki ciernistych krzewów odc.5(lektor.pl).avi. Pobierz plik. 700,02 MB. Czas trwania: 45 min . 0.0 / 5 (0 głosów) Komentarze: Nie ma jeszcze żadnego Ptaki ciernistych krzewów (1983) e04 odcinek 4 - Sprawdź informację o tym odcinku: obsada, twórcy, galeria i forum odcinka. Ptaki ciernistych krzewów odc.2 (lektor.pl).avi. 700.0 MB. Dodał Magmaz39. 8 lata temu. Ptaki ciernistych krzewów odc.2 (lektor.pl) - oglądaj darmowy film online bez limitów! nonton 2 days 1 night season 4 2021 sub indo. Tytuł: “Ptaki ciernistych krzewów” (“The Thorn Birds”) Rok produkcji: 1983 Reżyseria: Daryl Duke Obsada: Richard Chamberlain, Rachel Ward, Barbara Stanwyck, Christopher Plummer, Sydney Penny, Bryan Brown, Mare Winningham Nagrodzony Złotym Globem miniserial „Ptaki ciernistych krzewów” w reżyserii Daryla Duke’a z 1983 roku szturmem zdobył serca publiczności na całym świecie. Oparta na bestsellerowej powieści Colleen McCullough historia zakazanej miłości katolickiego księdza Ralpha i pięknej Meggie pomimo sprzeciwu Kościoła nawet w Polsce gromadziła przed telewizorami miliony widzów. Twórcy ekranizacji znaleźli bowiem klucz do serc odbiorców. Okazali się nim wspaniali aktorzy, egzotyczne australijskie plenery i melodramatyczna opowieść, której przesłaniem nie jest zanegowanie tradycyjnego porządku, ale pokazanie tragedii niespełnionej miłości. A ta zawsze niesie ze sobą podobne emocje, niezależnie od tego, kim są bohaterowie dramatu. Niezmiennie staje się również opowieścią o odkupieniu przez cierpienie, które rani niczym cierniste krzewy róż. „Ptaki ciernistych krzewów” – od bestsellerowej powieści Colleen McCullough do serialu Australijska pisarka Colleen McCullough wydała „Ptaki ciernistych krzewów” w 1977 roku. Książkę opublikowało prestiżowe nowojorskie wydawnictwo Harper & Row. W ciągu siedmiu lat w samych Stanach Zjednoczonych sprzedano 10,5 miliona egzemplarzy powieści, a w ciągu kolejnych dziesięcioleci wydano ją w kilkudziesięciu krajach. Bez wątpienia Colleen McCullough podbiła serca czytelników z całego świata. Co ciekawe, urodzona w 1937 roku pisarka początkowo wiązała swoją przyszłość z medycyną, a nie z literaturą. Pochodząca z Wellington w Nowej Południowej Walii twórczyni ukończyła uniwersytet w Sydney i pracowała jako laborantka. Na początku lat 60. wyjechała z Australii, najpierw zamieszkała w Wielkiej Brytanii, a potem w USA, gdzie kierowała pracownią neurofizjologiczną na Uniwersytecie Yale. Jako pisarka zadebiutowała w 1974 roku powieścią „Tim”. Na początku lat 80. Warner Bros. Television postanowiło wyprodukować miniserial na podstawie bestsellerowej powieści McCullough „Ptaki ciernistych krzewów”. Reżyserię powierzono doświadczonemu twórcy – Darylowi Duke’owi. Świetny scenariusz napisała Carmen Culver, a w rolach głównych obsadzono Richarda Chamberlaina i Rachel Ward. Pierwszy odcinek serialu wyemitowano w stacji ABC 27 marca 1983 roku w Niedzielę Palmową. Oczywiście produkcja okazała się niesamowitym sukcesem. Warto wspomnieć, że jej popularność nieudolnie próbował powtórzyć w 1996 roku kolejny serial pt. „Ptaki ciernistych krzewów. Stracone lata” Kevina Jamesa Dobsona, ale nie miał on wiele wspólnego z pierwowzorem. Akcja serialu rozgrywa się na przestrzeni kilkudziesięciu lat od 1915 do 1969 roku. Jest to historia kilku pokoleń rodziny Clearych i związanego z tym rodem katolickiego duchownego Ralpha de Bricassart. Główne wydarzenia zostały osadzone w Australii. Są to takie obszary, jak Nowa Południowa Walia, gdzie mieści się majątek Drogheda, w którym osiedla się rodzina Meggie. Kolejnym miejscem akcji jest Queensland, dokąd Meggie wyjeżdża ze swoim mężem. I wreszcie cudowna wyspa Matlock przy Wielkiej Rafie Koralowej, gdzie Meggie spędza najpiękniejsze chwile swojego życia, romansując z Ralphem. W serialu pojawiają się również miejsca związane z karierą kościelną de Bricassarta: Sydney i oczywiście Watykan. Co ciekawe, piękne plenerowe zdjęcia nie powstały w Australii, ale w Kalifornii i na hawajskiej wyspie Kaua. Mimo to egzotyczna sceneria wypadła bajecznie i poza rodowitymi Australijczykami, zachwyciła widzów na całym świecie, dodając uroku całej produkcji. „Ptaki ciernistych krzewów” – grzechy rodu Clearych „Ptaki ciernistych krzewów” pod względem gatunkowym stanowią połączenie rodzinnej sagi i melodramatycznego romansu. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat obserwujemy historię rodu Clearych: Paddy’ego, jego żony Fee (Jean Simmons) i ich dzieci, którzy przybywają do Droghedy, by zamieszkać u zamożnej właścicielki majątku – Mary Carson (Barbara Stanwyck). Paddy jest wprawdzie bratem Mary, jednak szalenie bogata i zepsuta kobieta nie ma zamiaru mu przekazać posiadłości. Przez lata zakochana i boleśnie odtrącona przez młodego księdza Ralpha obmyśla dotkliwą zemstę na nim: w testamencie przekazuje Droghedę i 13 milionów funtów Kościołowi, czyniąc księdza wykonawcą jej woli. Dożywotnie zarządzanie majątkiem powierza zaś bratu i jego rodzinie. Ksiądz Ralph, wiedząc, że istnieją dwie wersje testamentu: jedna, w której wszystko dziedziczy rodzina Clearych i druga – umożliwiająca mu oszałamiającą karierę w kościelnej hierarchii, wybiera opcję korzystną dla jego ambicji. Tym samym odrzuca swoje ogromne uczucie do Meggie Cleary, pięknej dziewczyny, którą opiekował się odkąd zjawiła się w Droghedzie jako dziesięciolatka. Mężczyzna opuszcza Australię, by wkrótce zostać kardynałem, a zrozpaczona Meggie wychodzi za Luke’a O’Neilla (Bryan Brown). Dziewczyna wyjeżdża z mężem do Queensland, gdzie musi pracować jako służąca u zamożnej rodziny Muellerów, podczas gdy jej małżonek zajmuje się wycinaniem trzciny cukrowej. Z nieudanego małżeństwa rodzi się córka Justine. Drogi nieszczęśliwej Meggie i kardynała Ralpha krzyżują się ponownie, gdy ten dowiaduje się o smutnym losie swojej ukochanej. Spotykają się na wyspie Matlock, gdzie przeżywają upojny romans. Potem jednak Ralph wyjeżdża do Watykanu, a Meggie wraz z córką wraca do rodzinnej Droghedy, gdzie rodzi owoc grzesznej miłości – syna Dane’a. Tym samym w rodzinie Clearych powtarza się fatalistyczny schemat zakazanej miłości. W przeszłości matka Meggie, Fee, również przekroczyła bowiem moralne zasady, nawiązując romans z żonatym mężczyzną, a z tej miłości narodził się jej ukochany syn Frank. Los „ukarał” jednak kobietę, odbierając jej Franka, który umarł w więzieniu skazany za zabójstwo. Meggie również przyjdzie zapłacić wysoką cenę za grzech: Dane, który postanowi zostać księdzem i spędzi kilka lat pod opieką Ralpha w Watykanie, utonie w morzu, próbując uratować dwie dziewczyny. Odejdzie również Ralph, który przygnieciony wiadomością, że przeżył życie, nie wiedząc, iż ma syna, umrze w różanym ogrodzie w ramionach Meggie. Ostatecznie dojdzie jednak do pojednania kobiet w rodzinie Clearych: Meggie wybaczy oschłość swojej matce, a jej córka Justine dowie się, że była jednak kochana przez matkę i otrzyma błogosławieństwo na wspólne życie z niemieckim dyplomatą. „Ptaki ciernistych krzewów” – chrześcijańska wolna wola czy antyczne fatum? „Ptaki ciernistych krzewów” operują wyrazistą symboliką, która odsłania tkwiące w poszczególnych elementach czasoprzestrzeni znaczenia. Mamy tu do czynienia z jasnym kontrastem pomiędzy sferą kultury i duchowości, którą reprezentują Miasto oraz watykańska katedra świętego Piotra, a przestrzenią egzotycznej australijskiej natury. Pierwsza to porządek rozumu i moralności: ksiądz Ralph w murach wspaniałej katedry oddaje się zawsze modlitwie, filozoficznym rozmyślaniom oraz dysputom ze swoim duchowym mentorem, arcybiskupem Vittorio (Christopher Plummer). Natura reprezentuje natomiast nieokiełznaną ludzką namiętność, która niejednokrotnie bierze górę nad rozsądkiem i zobowiązaniami wynikającymi ze złożonych przyrzeczeń (ślubów kapłańskich i więzów małżeńskich). Jeśli jednak przyjrzeć się bliżej obu tym przestrzeniom – okazują się one wewnętrznie niejednorodne. Sfera kultury i duchowości wyraźnie rozpada się tu bowiem na dwa porządki: judeo-chrześcijański i bardziej pierwotny – antyczny. Ralph i Vittorio zachwycają się greckim teatrem i niejednokrotnie dyskutują na temat różnic pomiędzy światopoglądem starożytnych Greków a wizją katolicką. W pierwszym wypadku ludzkim losem rządzi fatum, w drugim jednostkowa wolna wola. Oscylacja pomiędzy tymi wizjami istnieje również w obrębie przestrzeni natury. Południowa Walia ze swoją wiecznie zeschłą ziemią, dotkliwymi pożarami i monsunowymi powodziami przypomina obraz piekła. Odpowiada temu również seria tragicznych wydarzeń, których doświadcza tam rodzina Clearych. Idąc tym tropem, można by się pokusić o interpretowanie czasoprzestrzeni Queensland w kategoriach czyśćca: z tropikalnym kapryśnym klimatem, bujną roślinnością i palmami w połączeniu z losami Meggie, która wprawdzie ciężko pracuje, ale doświadcza wreszcie od Muellerów miłości, jakiej nie zaznała w dzieciństwie. Natomiast cudowna wyspa Matlock przy Wielkiej Rafie Koralowej to wspaniały raj, gdzie wreszcie spełnia się wielkie marzenie o miłości. Kategorie zaczerpnięte z symboliki chrześcijańskiej zazębiałyby się tu jednak z wizją antyczną. Zamiast rozwoju widzimy bowiem wieczny powrót rzeczy – czas nie ma charakteru liniowego, ale jest kołem: z rajskiej wyspy Meggie trafia z powrotem do Droghedy. Podobnie powtarza się również historia jej rodziny – dzieci muszą zapłacić za grzechy matek, wszystko wydaje się zatem podporządkowane fatalizmowi. W filmie buduje się również wyraźną paralelę pomiędzy losami księdza Ralpha i mitycznego Hippolita, który odrzucił względy zakochanej w nim Fedry. Wina antycznego bohatera polegała na tym, że nie chciał uznać, że jest jedynie słabym mężczyzną i ulec swojej prawdziwej naturze. Podobnie dzieje się z Ralphem, który przez wiele lat wmawia sobie, że potrafi zwalczyć wewnętrzne pragnienia, by w końcu w ramionach Meggie wyznać: „jedyne, czego pragnę, to być mężczyzną, nigdy nie będę niczym więcej”. Dochodzimy zatem do struktury antycznej tragedii: bohaterowie mimo że nie wybrali swojego losu, ale zostali sobie przeznaczeni, ponoszą winę za przekroczenie zasad moralnych i muszą zostać ukarani. Mamy tu nawet typową dla starożytnej tragedii figurę „anagnorismos” czyli „rozpoznania”, dokonującego się tuż przed finałem, gdy Ralph dowiaduje się, że Dane był jego synem. „Ptaki ciernistych krzewów” – rozprawa o celibacie? „Ptaki ciernistych krzewów” zasłynęły jako kontrowersyjna powieść i serial kwestionujący sens celibatu księży. Jak słusznie wskazuje jednak Grażyna Stachówna, trudno tu tak naprawdę doszukać się głębokiej polemiki z Kościołem Katolickim. Film wcale nie atakuje istniejącej od XIII wieku tradycji związanej z seksualnością osób duchownych. Nie wytacza żadnych uniwersalnych argumentów mających obalić celibat. Pokazuje zupełnie jednostkowy przypadek człowieka, który źle rozpoznał swoje powołanie. A stało się tak dlatego, że jego największą słabością była ambicja, by zrobić wielką karierę. To z nią, a nie z miłością do Boga, przegrywa miłość Ralpha i Meggie. Ksiądz de Bricassart od początku jest mężczyzną, który marzy o zaszczytach. Z powodu nieposłuszeństwa zostaje zesłany do dalekiej Australii, gdzie poznaje zamożną Mary Carson. Odrzuca jej zaloty, ale jednocześnie przyjmuje od niej kosztowne prezenty: konia szlachetnej krwi i samochód. Nie potrafi również nie ulec pokusie przejęcia zarządzania jej majątkiem, mimo że ma inną możliwość. Ralph czyni to jednak, ponieważ otwiera mu to prostą drogę do Watykanu. Jak bardzo interesująco wskazuje Stachówna, warto również zwrócić uwagę, że kwestia celibatu zyskuje w „Ptakach ciernistych krzewów” szersze rozwinięcie: owych mężczyzn wybierających seksualną wstrzemięźliwość jest bowiem w serialu więcej: to także mąż Meggie zaniedbujący ją dla kolegów, z którymi bawi się i pracuje, bracia Meggie, którzy nie wiążą się z żadną kobietą oraz syn Maggie, Dane. Serial „Ptaki ciernistych krzewów” – róże i kolce Istotnym leitmotivem filmu jest obraz różanego ogrodu. To w nim rozgrywają się kluczowe sceny: wyznanie miłości nastoletniej dziewczynki, pożegnanie Meggie z Ralphem po ogłoszeniu testamentu, a także śmierć księdza z ukochaną u jego stóp. Przy pożegnaniu Meggie rani się kolcem róży w dłoń, a Ralph z czułością i namiętnością całuje zakrwawioną ranę. To scena z niezwykłym potencjałem erotycznym, zapowiadająca przebieg całej historii: seksualne spełnienie zostanie okupione wielkim cierpieniem. Ralph zabierze zerwaną wówczas różę i zachowa ją na całe życie jako piękne wspomnienie ukochanej. Zapomni jednak, że to kwiat, który potrafi zadawać rany. Z motywem róży koresponduje wyjaśniająca tytuł legenda o ptaku ciernistego krzewu, którą ksiądz opowiada małej Meggie. Ów ptak śpiewa tylko raz w życiu, gdy znajdzie ciernisty krzew. Jest to najpiękniejsza pieśń, poruszająca samego Boga, jednak okupiona śmiercią – ptak umiera bowiem ugodzony ostrym kolcem. Ralph wyjaśnia dziewczynce znaczenie tej historii: za najistotniejsze rzeczy w życiu zawsze płacimy wielkim cierpieniem. I tak dzieje się z Meggie i Ralphem: ich zakazana miłość nie tylko nie może zostać spełniona, ale zostaje ukarana. A my wynosimy z tej historii o róży z ostrymi kolcami autentyczne wzruszenie, zwłaszcza kiedy towarzyszy jej wspaniała muzyka Henry’ego Manciniego. Literatura: G. Stachówna, „Róża i koloratka, czyli opowieść o zakazanej miłości. Ptaki ciernistych krzewów Colleeen McCullough i Daryla Duke’a”, [w:] “Od Banjo Patersona do Meliny Marchetty. Adaptacje literatury australijskiej”, pod red. A. Helman i M. Olszowskiej, Gdańsk 2017. Home Muzyka i FilmFilm ewafarna123456 zapytał(a) o 18:48 Gdzie mogę obejrzeć ''Ptaki ciernistych krzewów'' za darmo ? bardzo prosze o odpowiedz to bardzo wazne ! 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 19:12 1. [LINK] 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Home Książki Literatura piękna Ptaki ciernistych krzewów Bestseller wszech czasów! Mistrzowsko nakreślone postaci, cala paleta emocji i szerokie tło obyczajowe sprawiają, że od tej książki nie można się oderwać. Meggie, jedyna dziewczynka w wielodzietnej rodzinie Clearych, wychowuje się na farmie. Jej powiernikiem i opiekunem jest Ralph de Bricassart, z którym łączy ją głęboka przyjaźń. Poznajemy dzieciństwo Meggie, dorastanie, małżeństwo, wreszcie największą, najbardziej dramatyczną tajemnice jej życia – miłość, której obiektem jest ambitny i pociągający Ralph. Czy to uczucie ma szansę się rozwinąć, skoro Ralph jest księdzem? Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 7,7 / 10 2427 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści 469. ,,Grzyb -szatan'' - 5/10 470. ,,Tapczan'' - 8/10 471. ,,Kajfasz''- 8/10 472. ,,Gdzie jest Karolak?''- 5/10 473. ,,Żądło''- 7/10 474. ,,Małpia Grypa''- 8/10 475. ,,Ram Dżam Dżam''- 3/10 476. "Dinozaur"- 8/10 477. ,,Memento Mori'' 2/10 478. ,,Tajfun''- 9/10 479. ,,Wyjadacz''- 10/10 480. ,,Ptaki ciernistych krzewów''- 8/10 ŚREDNIA: 6,75- wzrasta o 0,11. Na samym początku powiem, że za brak Pupcińskich daję +1 i moja ocena sezonu wynosi: 7,75, czyli bardzo dużo jak na Yokę!!! SEZON 21: 6,25 SEZON 20- 6,15 SEZON 19- 5,4 SEZON 18- 5 Widzimy, że mamy tendencję wzrostową, nawet bez dodania bonusowego punktu. Trudno porównywać ten sezon z poprzednim, gdyż poprzedni był pełen wzlotów i upadków. Ten miał trochę mniejsze wzloty, lecz tylko 2 upadki- ,,Ram Dżam Dżam'' i ,,Memento Mori''. Równy poziom sezonu działa jak najbardziej na plus. W tej serii zadziała się też inna ciekawa rzecz- odeszło 3 ważnych bohaterów- Walduś, Jolaśka i Edzio (uważam Edzia za ważnego ze względu na jego dużą ilość za czasów Okiła), a doszło 2 epizodycznych- Stanisław Kolęda i Tadeusz Bocian (wystąpił już w poprzednim sezonie, ale dopiero teraz się okazało, że nie ma roli tylko na 1 odcinek). Odejście Edzia zaliczam na ogromny minus, bo lubię jego występy, nawet gdy są malutkie- w 1 lub 2 scenach jak to ostatnio się działo. Nie mogę jednak odjąć za to oceny, gdyż to nie wina twórców. Spodziewałem się, że dwaj koledzy Badury będą żałośni, a tymczasem milo mnie zaskoczyli i oceniam ich na plus. Tak więc mamy 4 plusy przeciw jednemu minusowi, czyli zmiany w obsadzie były dobre. razi mnie tylko, że Gołębiewski zagrał w tym sezonie kierowcę, a Pyś Araba i kościelnego. Przyzwyczaiłem się do zmultiplikowanego, wszechobecnego Dracza i go polubiłem, ale w innym wydaniu taki ,,nieurodzaj aktorów'' mnie drażni. Jeśli już jesteśmy przy kościelnym, zaliczam na plus, że w tym sezonie były tylko 2 sceny w kościele- w ,,Gdzie jest Karolak?'' i ,,Tajfunie''. Dodajmy do tego, że były króciutkie i nie zawierały kazania. Nie lubię scen w kościele, gdyż często są nudne, niesmaczne i wyśmiewające religię. (Na plus zaliczam również pokazanie rzadkich pomieszczeń- meliny Badury, zakrystii i zaplecza Malinowskiej- to takie moje skrzywienie ) 3 NAJLEPSZE ODCINKI: ,,Wyjadacz''- 10/10 Jest to jeden z najlepszych odcinków Yoki!!! ,,Tajfun''- 9/10 ,,Małpia Grypa- 8/10 Zaskakujące, że potrafiły się podobać, mimo ogromu greenboxów. (W ogóle w każdym odcinku tej serii greenboxy przeszkadzały mi trochę mniej niż w poprzednich latach.) 3 NAJGORSZE ODCINKI: ,,Memento Mori''- 2/10 ,,Ram Dżam Dżam''- 3/10 ,,Grzyb-szatan- 5/10 Uważam, że serial zaczął wychodzić z kryzysu (z Sezonów 16-20) w 21. Sezonie, gdzie ograniczono ilość Pupcińskich i w 22. Sezonie, gdzie całkowicie ich wyeliminowano. Oby tak dalej! Mam nadzieję, że średnia następnych sezonów będzie się wahać w okolicach 8. (Trochę naiwne, ale warto mieć marzenia! ) Multimedia Poprzedni Wszystkie odcinki Następny Streszczenie odcinka Dane rezygnuje jednak z kariery w Watykanie, wybiera skromne życie w rodzinnym australijskim miasteczku Gilly. Chce byś bliżej matki i tu służyć Bogu. Tymczasem Jessie przebywa z Rainerem w Londynie. Próbuje spełnić swoje marzenia o wielkim aktorstwie. Mijają kolejne miesiące i lata. Nadchodzi 1962 rok. Wielka przyjaźń Jessie i Ralpha pogłębia się. W tym czasie Dane podejmuje ostateczną decyzję o powrocie do Australii. Przed daleką podróżą zatrzymuje się w Grecji, gdzie przyjeżdża również Jessie. Dochodzi do tragedii. Ukochany brat tonie podczas kąpieli w morzu. Po pogrzebie zrozpaczona Maggie wyznaje Ralphowi, że Dane był jego synem. (THE THORN BIRDS) Serial obyczajowy, 51 min, USA 1983 Reżyseria: Daryl Duke Scenariusz na podstawie powieści Colleen McCullough: Carmen Culver Zdjęcia: Bill Butler Muzyka: Henry Mancini Aktorzy: Richard Chamberlain, Rachel Ward, Jean Simmons, Barbara Stanwyck, Ken Howard, Mare Winningham, Piper Laurie, Richard Kiley, Earl Holliman, Bryan Brown, Philip Anglim, Christopher Plummer, Barry Corbin i inni Czas trwania: 49 minut Gatunek: Serial obyczajowy

ptaki ciernistych krzewów odcinek 10